Aktualności Meandry literatury młodzieżowej

O kierowanych do młodzieży książkach young adult od kilku lat właściwie nie przestaje się mówić i pisać. Igrzyska śmierci, Zmierzch, Mroczne umysły, Więzień labiryntu czy Dotyk Julii – to o tych tytułach swego czasu pisano i mówiono praktycznie wszędzie w kontekście literatury młodzieżowej, a biblioteczne półki zapełniły się tymi i podobnymi im tytułami. Dziś te historie wciąż są popularne, ale opowiadają już o nieco innych problemach.

Nie takie płytkie korzenie powieści młodzieżowych

Zanim jednak rozwiniemy myśl o tym, jak to wygląda teraz, spójrzmy na chwilę w przeszłość. Ile razy gdzieś przeczytaliśmy albo usłyszeliśmy, że te całe „young adulty” to współczesny zachodni wymysł i w ogóle kto to widział, żeby tak dzieci upupiać i proponować im tak proste, schematyczne opowiastki? Tymczasem o konieczności pojawienia się literatury młodzieżowej postulowała już w XIX wieku brytyjska pisarka – Sarah Trimmer, dostrzegając dużą literacką lukę między książkami wyraźnie dziecięcymi a tymi dla dorosłych odbiorców. I chociaż ówcześni twórcy nie rzucili się na hurra do piór, by zapełnić półki kierowanymi do tej grupy powieściami, to jednak sama ta myśl rezonowała w wyobraźniach literackich i historie dopasowane właśnie do tych już nie-dzieci i nie-dorosłych zaczęły powstawać. Wśród nich, chociażby, Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi Juliusa Verne’a (1870) czy W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza (1911).

Dziś badacze i badaczki wskazują, że dwiema najważniejszymi publikacjami młodzieżowymi, które nadały kierunek w twórczości literackiej, są książki kierowane wprawdzie do dorosłych, jednak poruszające ważny dla nastolatków wątek dorastania: Władcę much Williama Goldinga (1954) oraz Buszującego w zbożu Jerome’a D. Salingera (1954). Później, wraz z rozwojem kontrkultury poszło już „z górki” – powstawały kolejne powieści poruszające wątek dorastania i stawiania czoła różnym trudnościom, a później również filmy, chociażby nadające ton współczesnej kulturze popularnej Gwiezdne wojny George’a Lucasa (1977). W Polsce mieliśmy za to Pana Samochodzika Zbigniewa Nienackiego (Wyspa złoczyńców ukazała się w 1964 roku) oraz Tomka Wilmowskiego, bohatera powieści Alfreda Szklarskiego (Tomek w krainie kangurów to rok 1957), a później także Jeżycjadę Małgorzaty Musierowicz (Szóstą klepkę wydano w 1975).

A zatem: young adult? Wcale nie takie nowe, tylko wątki nieco inne.

Young adult dziś

Jak wszystko w sztuce, żaden gatunek nie pozostaje zawsze taki sam – nie inaczej stało się z powieścią młodzieżową, dzisiaj często i szumnie określane spopularyzowaną w internecie nazwą young adult. Poruszane w nich wątki ciągle się zmieniają, odzwierciedlając aktualne problemy czy wyzwania, jakim sprostać muszą młodsi czytelnicy. Albo o jakich poczytać lubią starsi, którzy według różnych szacunków stanowią dużą grupę odbiorczą tych właśnie powieści. Jakie zatem historie trafiają dzisiaj na półki z powieściami dla młodzieży? Co tam znajdziemy?

1. Cosy albo otulacze

Czyli książki, które sprawiają, że w trakcie lektury poczujemy się, jakby ktoś nas w chłodną jesienną noc otulił ciepłym kocykiem, dał do ręki herbatkę, a nas opadło poczucie spokoju i harmonii ze światem. To lektura, po którą z chęcią sięgamy, gdy życie staje się zbyt wymagające, nieznośne, gdy emocjonalnie jesteśmy przytłoczeni i potrzebujemy czegoś, co przyniesie nam w tym wszystkim trochę ukojenia. Te opowieści mogą wpisywać się właściwie w każdy gatunek – również kryminału czy fantastyki – ich wyznacznikiem nie jest to, że opisywane wydarzenia nie są emocjonujące czy zagrażające, a uczucia, jakie ogólnie taka historia w nas wzbudza.

Taką cosy książką, o której na pewno duża liczba osób słyszała dzięki filmowej adaptacji Netflixa, jest powieść Jenny Han Do wszystkich chłopców, których kochałam. To historia Lary Jane, która przez lata pisała miłosne listy do swoich sympatii, nie zamierzając ich wysłać, a jednak te tajemniczo trafiają do swoich adresatów, co powoduje szereg problemów w jej dotychczas spokojnym i zwyczajnym życiu. Autorka sporą uwagę poświęciła również relacjom rodzinnym bohaterki – z siostrami i zapracowanym ojcem. O rodzinie opowiada także niepozorna powieść Czterech ojców River Conway Mileny Grabowskiej, której tytułową bohaterkę wychowuje czterech ojców: biologiczny oraz jego trzej najbliżsi przyjaciele, również opiekujący się dziewczynką. To wspaniała, ciepła opowieść o rodzinie wymykającej się tradycyjnym modelom.

O innego rodzaju niewpasowywaniu się w normy opowiada również powieść Tahereh Mafi, Gdyby ocean nosił twoje imię – główna bohaterka, nastoletnia muzułmanka zmaga się z mniej lub bardziej otwartą wrogością, a nawet przemocą fizyczną. Ta rozgrywająca się po zamachach 11 września powieść z jednej strony nie jest łatwa – w końcu czytamy o cierpieniu oraz odrzuceniu, kryzysie tożsamości, poszukiwaniu bezpiecznych przestrzeni, ale również o odnajdywaniu swojego miejsca dzięki drugiemu człowiekowi. O miłości, która nie patrzy na wyznanie, pochodzenie czy kolor skóry.

Na styku kultur znalazła się również główna bohaterka powieści Oh Axie XOXO. Miłość w stylu K-pop – utalentowana wiolonczelistka spotka przystojnego chłopaka z Korei, z którym coś ją połączyło, on jednak musiał wracać do kraju. Los sprawił, że ona po kilku miesiącach przeniosła się z matką do Seulu, by opiekować się tam babcią, a w swojej nowej szkole spotka się z nim ponownie. Problem w tym, że jest członkiem popularnego zespołu i kontrakt zabrania mu związków. To nie tylko słodka opowieść o młodzieńczej miłości, wiele tu również wątków międzykulturowych nieporozumień oraz prób odnalezienia wspólnego języka, także emocjonalnego.

Z rodzinnymi przetasowaniami zmaga się również protagonistka powieści młodzieżowej Ali Hazelwood, Szach-mat, w której pierwsze skrzypce grają szachy. I chociaż jest świetną strateżką i szachistką, nie zajmuje się tym sportem zawodowo – przynajmniej do czasu, gdy błyskotliwie zwycięża z mistrzem świata, znanym bad boyem w tej dyscyplinie. I odkrywa, że nagrody na zawodach szachowych doskonale podreperowałyby wciąż znajdujący się na granicy bankructwa domowy budżet. Szach-mat to powieść bardzo w stylu Hazelwood, chociaż tym razem główna bohaterka jest nieco młodsza i ma inny zestaw problemów. Przede wszystkim to naprawdę miła, ciepła opowieść o miłości do szachów, drugiego człowieka oraz rodziny.

2. Dystopie

Gdy słyszymy hasło dystopia w kontekście literatury młodzieżowej, pierwsze co przychodzi nam do głowy, to Igrzyska śmierci Suzanne Collins, czyli już właściwie klasyk tego podgatunku. Sama Katniss Everdeen, główna bohaterka tej serii, stała się również symbolem rebelii i walki o lepszy świat – wykonywany przez nią gest pożegnania powtarzali także protestujący uczniowie czy studenci. Nic w tym dziwnego – w powieści Collins bohaterowie walczą z opresyjnym systemem, ich świat znalazł się na granicy klęski trawiony chorobami czy wojną. To powieść dająca nadzieję, nawet jeśli znajdziemy w niej charakterystyczne dla dystopii elementy: grupę kompletnie różnych od siebie bohaterów, często społecznych wyrzutków, oddolne rebelie dążące do obalenia opresyjnej władzy.

Dystopiczne young adulty w swoim największym rozkwicie w latach 2005–2015 często wykorzystywały również elementy parapsychologiczne. Seria Dotyk Julii Tahereh Mafi opowiada o świecie podzielonym na sektory, w którym nie uświadczymy na niebie ptaka. Tytułowa Julia jest zamknięta i odizolowana z jednego powodu – jej dotyk zabija, co czyni ją idealną, by służyła przywódcom tej nowej rzeczywistości jako żywa broń. Podobnie jak Katniss, ona również sprzeciwia się systemowi, pragnącemu ją wykorzystać, podporządkować i stłamsić. Magiczne zdolności mają też bohaterowie serii Mroczne umysły Alexandry Bracken – społeczne wyrzutki, odizolowani i zamknięci w rygorystycznym obozie nastolatkowie, również wykorzystywani przez system do moralnie wątpliwych celów. Im udaje się wreszcie uciec, pragną bowiem zawalczyć o lepsze jutro.

Podobnie zmienić nieciekawą, smutną rzeczywistość pragną także bohaterowie trylogii Delirium Lauren Oliver – a przynajmniej chcą odzyskać odebrane im emocje. W wykreowanym w tej powieści świecie miłość uznawano za chorobę, jaką rząd leczy, tym samym sprawując nad wszystkimi kontrolę. Główna bohaterka Delirium jednak się zakochuje, a jej uczucie, zamiast ukrywać niedoskonałości świata, tylko je obnaża. Nie jest też w tym sama – rewolucja jest raczej nieunikniona.

Interesującym spadkobiercą tych przytłaczających dystopii portretujących upadek cywilizacji oraz walki z władzą jest głośna powieść Fala Marii Krasowskiej. Rozgrywająca się w pozornie pięknych krajobrazach Bali historia dość szybko zmienia się w powieść katastroficzną, czerpiącą garściami z dystopicznych schematów. Sielskie wakacje przerywa uderzenie tsunami i aktywacja pobliskiego wulkanu. Główne postacie – ośmiolatka, dwójka nastolatków i Balijczyk to miks osobowości, którzy mają szansę przetrwać tylko wtedy, gdy będą współpracować – co nie jest łatwe. Temat powieści, choć trudny, został podany lekko, przystępnie i z humorem.

3. Fantastyka

Dominującym gatunkiem wśród powieści młodzieżowych jest również fantastyka – pod parasol której wpadają również niektóre z opisanych powyżej dystopii. Ostatnio za sprawą serialu produkowanego przez Disney+ głośniej zrobiło się o opartej o mity greckie książek Ricka Riordana, opowiadającej o przygodach i misjach dwunastoletniego półboga, Percy’ego Jacksona. To seria naprawdę rozbudowana, obejmująca wiele lat życia swojego bohatera, jak również innych, pojawiających się w nich postaci. Wszyscy muszą radzić sobie w rzeczywistości rządzonej przez niekoniecznie zbyt rozgarniętych i miłosiernych bogów, uważać na różne koterie i spiski, jak również z całkowicie przyziemnymi sprawami – jak choćby szkołą, rodziną, pierwszymi związkami, czy poważnymi przejawami dysgrafii. Wśród wszystkich tworzących ten świat książek ciekawie prezentuje się także trylogia poświęcona Magnusowi Chase’owi, osadzona w świecie wierzeń nordyckich, dotykająca problemu bezdomności dzieci, tożsamości kulturowych, religijnych czy płciowych. Riordan porywa bogactwem świata, ale też umiejętnością tworzenia zwykłych-niezwykłych bohaterów.

Trochę innych zwykłych, a niesamowicie przebiegłych i sprytnych bohaterów znajdziemy w fenomenalnej dylogii Leigh Bardugo, Szóstce wron, łączącej przygody MacGyvera z Parszywą dwunastką w fantastycznym świecie. To już zdecydowanie powieść przygodowa, w której dzieje się wiele, spisek goni spisek, a plany kolejnych napadów mają więcej pięter niż gdyńskie Sea Towers. Tytułowa szóstka to nieletni oszuści, przestępcy, członkowie gangu, posiadający unikalne i niezwykle przydatne w ich fachu umiejętności. Dzięki nim wykrawają dla siebie kawałek przestępczego światka, ale i podpadają większym graczom w mieście, przez co będą musieli dokonać niemożliwego napadu. A potem zmierzyć się z jego konsekwencjami.

O swoje musi walczyć również główna bohaterka powieści Rebecki Ross, Divine Rivals. Pojedynek bogów– a nie jest to łatwe w świecie, w którym tytułowi bogowie walczą o władzę. Listy, które Iris pisze do brata na froncie, w magiczny sposób trafiają do Romana, jej współpracownika, z którym zaciekle rywalizuje o etat felietonistki w najpoczytniejszej gazecie. Choć w mieście wojna zdaje się odległa, okazuje się tym, z czym Iris będzie musiała się zmierzyć w swoim otoczeniu. Językowo mamy tu do czynienia z tekstem przepięknym – czuć dbałość o każde słowo, ponurą rzeczywistość świata opartego nieco na znanych z mitów schematach. Ross wrzuca nas wręcz w świat bardzo przypominający I wojnę światową.

W świecie rozerwanym przez wojnę rozgrywa się także trylogia Córka dymu i kości, poetycka, przepięknie napisana przez Laini Taylor. Jej bohaterka, studentka czeskiego ASP, ma pewną tajemnicę – wychowały ją potwory, a ona w nocy odwiedza muzea, aby kraść z nich zęby różnych stworzeń. Czemu? Potrzebne są do wskrzeszania chimer, walczących w innym świcie ze zniewalającymi ich, dużo potężniejszymi aniołami. Taylor, opisując ten konflikt, czerpała garściami z historii Stanów Zjednoczonych i tego, w jaki sposób koloniści potraktowali rdzennych mieszkańców. Gdy poznajemy Karou, główną bohaterkę Córki dymu i kości, jest beztroską młodą kobietą dorastającą w niecodziennej, choć kochającej rodzinie, do czasu, gdy jej mały, szczęśliwy świat się wali, a ona musi włączyć się w trwającą od dekad wojnę.

W sam środek wojny między potomkami aniołów a przedstawicielami świata ciemności – wampirami, wilkołakami, wróżami, czarnoksiężnikami – wpada również Clary, główna bohaterka heksalogii Dary anioła Cassandry Clare. Ten konflikt rozgrywa się już w naszym świecie, choć zwykli ludzie o nim nie wiedzą. Nocni Łowcy, organizacja złożona z potomków anioła, codziennie chroni ludzkość przed zakusami złych, zdeprawowanych stworzeń, a przynajmniej tak sądzą. Miasto kości, otwierające ten niezwykle popularny cykl, pokazuje, że świat jest dużo bardziej złożony i skomplikowany, aby z góry przypisywać kogokolwiek wyłącznie do jednej kategorii. Niezaprzeczalną siłą Darów anioła jest konstrukcja świata, uwzględniającego wiele znanych już upiorów czy mitologicznych stworów i włączenie tytułowych aniołów.

4. Tożsamości we współczesnym świecie

Clary, gdy dowiaduje się, że sama jest Nocną Łowczynią, przechodzi spory kryzys tożsamości, podobnie jak wiele innych wspomnianych już tu bohaterek i bohaterek. Odkrywanie samego siebie, zrozumienie swoich emocji oraz ukierunkowania uczuć to również często poruszany w powieściach young adult motyw. W końcu to w tym czasie podejmujemy wiele decyzji co do naszej przyszłości, ustanawiamy pewne ramy, w obrębie których rozwijać się będzie dalej nasza osobowość.

Dlatego też to właśnie wśród tych powieści pojawiają się historie o odkrywaniu swojej psychoseksualnej tożsamości. Takich książek opublikowano już wiele, wśród nich największym echem odbiła się chyba ta napisana przez Becky Albertalli, czyli Simon oraz inni homo sapiens (u nas znany również jako Twój Simon) – urocza opowieść o uczuciu, które rodzi się między dwoma uczniami liceum przez... maile. Clou tej książki to jednak nie powoli rozwijający się queerowy romans a proces samoakceptacji tego, kim się jest i sam proces coming outu przed rodziną – w przypadku Simona niestety wymuszony przez szantażującego go innego ucznia. Przy okazji to również doskonała lekcja tego, że na publicznych komputerach trzeba się ze swoich kont wylogowywać. To nie jedyna queerowa książka Albertalli – pisarka wracała jeszcze do świata Simona, oddając głos jego przyjaciółce, Leah w Leah gubi rytm, czy innej jego koleżance, Molly, w Nieodwzajemnionych uczuciach Molly. Razem z Adamem Silverą napisała pełną zadumy, naznaczoną także smutkiem historię A jeśli to my.

O rodzącej się przypadkowej miłości przepięknie opowiadał także Benjamin Alire Sáenz w ukochanej przez wielu i wiele książce Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata. Osadzona w Stanach Zjednoczonych gdzieś po wojnie wietnamskiej pokazuje losy nietypowej przyjaźni dwóch, zdawałoby się, zupełnie niepodobnych do siebie chłopców, później nastolatków i prawie dorosłych mężczyzn. Silną, zażyłą, pełną empatii, ciepłych uczuć oraz niesamowicie głębokiego przywiązania. A także rodzinnych tajemnic – ważnymi wątkami w tej książce są również nieobecny brat, o którym uparcie milczą rodzice oraz ojcowska trauma wojny w Wietnamie. Ze względu na wątki rodzinne, ale i to, w jaki sposób Sáenz tę powieść skonstruował można by uznać Arystotelesa i Dantego za powieść cosy.

W tym nurcie znajdziemy również inne powieści, bardziej rozrywkowe, jak choćby She Drives Me Crazy Kelly Quindlen, historię opartą na motywie udawanego randkowania, z wplecionym dużo poważniejszym wątkiem przepracowania bycia odrzuconą w toksycznej relacji. Wpisujące się w fantastykę Te wiedźmy nie płoną Isabel Sterling, w której relacja głównej bohaterki to jedynie tło dla przygodowej opowieści o czarownicach, które muszą poradzić sobie ze śmiertelnym dla nich zagrożeniem ze strony łowców. A także – Żelazna wdowa Xiran Jay Zhao, książka na wskroś przygodowa, łącząca mitologię chińską z elementami fantasy, a której główne trio postaci łączą relacje uczuciowe wykraczające poza najczęstszy romansowy schemat.

Kwestie tożsamościowe podejmują także inne powieści, portretujące postacie transpłciowe czy niebinarne: Lark i Kasim. Czas na rewolucjęKacen Callender czy Wszystkiego, co najlepsze pióra Mason Deaver. Choć ich tematem przewodnim są pierwsze miłości, często dotykają one także kwestii społecznych: akceptacji, relacji rodzinnych, dyskryminacji, niezrozumienia, a nawet odrzucenia.

5. Codzienne problemy

Między innymi dlatego tak ważnym elementem powieści young adult jest „zwykłe życie”. Młodzież lubi znajdywać swoje problemy na stronach książek (zresztą dorośli również), dlatego też wiele kierowanych do nich powieści porusza ważne codzienne problemy, często dotyczące życia szkolnego. Tak robi choćby Matthew Quick, autor Prawie jak gwiazda rocka, historii nastolatki mieszkającej z matką w szkolnym autobusie. Autor porusza w niej kwestie bezdomności, alkoholizmu, jak i żałoby; jeden z bohaterów znajduje się na spektrum autyzmu; choć życie bohaterów nie oszczędza, powieść jest niesamowicie optymistyczna.

O żałobie, ale również traumie pisze Katja Millay w książce Morze spokoju. Jej bohaterka, Katya, po traumatycznym wydarzeniu nie może dalej już grać na pianinie i milknie. W nowej szkole napotyka na różne, nieznane jej wcześniej problemy. To tu poznaje Josha, odludka, z którym nawiązuje milczącą nić porozumienia, dzięki której w końcu ponownie zapragnie rozmawiać z innymi. Historia Millay jest smutna, ale niesie nadzieję, pokazując potrzebę ciszy i po prostu bycia z drugą osobą, czasem ważniejsze niż słowa są bowiem gesty.

Problemy ma również Mika, główna bohaterka 5 sekund do IO powieści Małgorzaty Wardy – osierocona trafia pod opiekę wujka, policjanta z Gdyni. Na jego prośbę loguje się do wirtualnej gry, Bitwa o IO, oferującej pełne zanurzenie w cyfrowej rzeczywistości. Granica między realnym a cyfrowym zaczyna się powoli zacierać, choć rzeczywistość w grze pełna jest brutalności, to w pewien sposób odcina dziewczynę od przeszłości – tu nie jest już sierotą, tylko jedną z graczek, próbującą dyskretnie dociec, co doprowadziło do zbrutalizowania świata gry. Warda, wbrew najczęściej powtarzanym opiniom pokazuje, że to nie gra jako taka jest problemem – a używający jej ludzie. To świetnie napisana i skonstruowana powieść, pokazująca proces wychodzenia z traumy, zyskiwania pewności siebie oraz świadomości własnej sprawczości.

Gra to nie jedyna współczesna rozrywka, które znalazło swoje odzwierciedlenie w powieściach młodzieżowych – bardzo często możemy znaleźć także wzmianki o fan fiction, czyli historiach pisanych przez fanki i fanów na postawie swoich ulubionych tekstów kultury. Simon z powieści Albertalli na przykład takie czytał, a bohaterka Fangirl Rainbow Rowell – sama je tworzy. Przypadek tej drugiej powieści w ogóle jest szalenie interesujący, ponieważ autorka po wielkim sukcesie tej książki napisała pisany przez swoją bohaterkę fan fiction i je wydała jako osobną, szalenie popularną trylogię – chodzi o Nie poddawaj się, Zbłąkanego syna i Co ma być, to będzie.

New adult a young adult

Czas jednak leci, a czytelniczki i czytelnicy young adult dorastają, wciąż jednak chcą czytać powieści, jakie pokochali, ale już może z nieco starszymi postaciami, stawiającymi czoła innym przeciwnościom losu. Te książki, określane mianem new adult, opowiadają często o tym, jak portretowane postaci wchodzą w nowy etap swojej życiowej drogi – idą na studia, rozpoczynają pracę lub w inny sposób się usamodzielniają. Są już pełnoletni, a dotychczas poruszane w young adult wątki i tematy są nie tyle nadal aktualne, co przybierają na intensywności.

Taką serią jest na przykład Off-Campus Elle Kennedy, na jej kartach przechodzimy wraz z bohaterami przez uczelniane problemy i poważne życiowe decyzje. Czytelniczki ją uwielbiają – mogą nie tylko zachwycać się umięśnionymi, przystojnymi hokeistami, ale też obserwują rozwój pięknych przyjaźni, przekształcających się wręcz w rodziny z wyboru (found family).  I choć książki Kennedy wszędzie sygnowane są jako romanse, to są to przede wszystkim powieści new adult, wpisujące się w każdą ramę tego podgatunku.

Inną ukochaną przez czytelniczki serią jest ta tworzona przez Sarah J. Maas, uważaną wręcz przez niektórych za „matkę romantasy” – chodzi o szalenie popularny Dwór cierni i róż. Pierwszy tomy opisywano jeszcze jako fantastykę młodzieżową, drugi i kolejne jednak znacząco przesunęło te powieści w kierunku lektur dla starszych czytelniczek. Początek historii Feyry nosi znamiona historii young adult, kolejne jednak już błędnie przypisuje się do podobnej kategorii – opowieść Maas nie jest zamrożona w czasie, jej bohaterka dorasta i musi mierzyć się z kolejnymi, nieraz mrocznymi, brutalnymi i erotycznymi wyzwaniami.

Taki moment przejścia portretuje również Kontakt alarmowy Mary H.K. Choi, opowiadający o właśnie rozpoczynającej studia Penny, dziewczynie mogącej w końcu wziąć głębszy oddech, poczuć się jak młoda osoba i przestać matkować własnej matce. Tak naprawdę moment opuszczenia domu, rozpoczęcia studiów staje się dla niej okazją, by wreszcie odnaleźć siebie. Pomaga jej przy tym Jude, barista z pobliskiej kawiarni, z którym nawiązuje relację – cyfrową, ponieważ i on, i ona, potrzebują najpierw nawiązać relację przyjacielską, wspierającą, aby móc iść dalej, także romantyczną.

W ten nurt wpisuje się także najnowsza powieść Żanety Zgliczyńskiej, It’s a match. Tylko nie ty. Główna bohaterka powieści, studentka Clare, decyduje się na dołączenie do randkowego reality show, gdzie swoją telewizyjną drugą połówkę poznaje najpierw poprzez prowadzone przez ścianę rozmowy, bez możliwości zobaczenia, jak wygląda. To przykład romansowej powieści, eksplorującej międzyludzkie relacje, istotność poznania drugiego człowieka oraz to, że zakochać się możemy czasem w kimś, kogo nie mamy okazję w ogóle zobaczyć.

I to właśnie z tą autorką, meandrującą między literaturą młodzieżową a tą dla nowych dorosłych (new adult) będzie można spotkać się już 15 maja o godzinie 18:00 w Bibliotece z Pasją i popytać tak o jej dorobek, jak o te coraz popularniejsze typy powieści.

 


Czytaj więcej:
Kamila Rogowicz, Literatura dla młodzieży – między popularnością a dydaktyzmem, „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego”, 26, 2017, s. 89-98.