Aktualności Europejskość na skalę lokalną: Mediolan
Drugim miastem, które odwiedziliśmy we Włoszech w ramach projektu Europejskość na skalę lokalną. Biblioteka jako miejsce edukacji i spotkań realizowanego dzięki dofinansowaniu przez Unię Europejską był położony w północnych Włoszech Mediolan, stolica Lombardii, drugie co do wielkości miasto w tym kraju. Na dodatek takie mające burzliwą historię i bogatą kulturze, z dużą liczbą pięknych, zabytkowych budynków, siedmioma uniwersytetami i wieloma urokliwymi bibliotekami. To ważne, międzynarodowe centrum turystyki oraz ośrodek finansowo-gospodarczy, uznawany za europejską stolicę mody.
Miasto zostało założone w IV wieku p.n.e. przez celtyckie plemię Insurbów, później stacjonowała w nim armia rzymska, aby w 286 roku stało się rezydencją władców Cesarstwa Rzymskiego. W następnych latach Mediolan był świadkiem przyjęcia przez cesarzy chrześcijaństwa, przejęcia przez Franków, a później również władców Saksonii, na początku XII wieku władze miasta odmówiły posłuszeństwa cesarzowi Fryderykowi Barbarossie, za co mieszkańców ukarano w 1162 roku zniszczeniem i przejęciem Mediolanu. Dzięki staraniom tak zwanej Ligii Lombardzkiej, czyli związku miast północnowłoskich, miasto odbudowano pięć lat później. W XV wieku władzę nad Mediolanem przejęła rodzina Sforzów, tworząc przestrzeń do pracy dla różnych artystów, w tym Leonarda da Vinci. To w Mediolanie można podziwiać słynny teatr operowy, La Scalę, jak również wybudowany w XIII wieku Ratusz, zamek Sforzesco oraz inne pałace, w których często współcześnie mieszczą się muzea.
Piazza di Duomo
Szkoła, w której uczyła się nasza bibliotekarka, poza kursami językowymi prowadzonymi w wielokulturowych, a nawet wielopokoleniowych grupach (najmłodsi mieli lat 18, najstarsi 72 lata). Grupa językowa liczyła od 10 do 12 osób, a w jej skład wchodziły osoby z przeróżnych krańców świata: Stanów Zjednoczonych, Chile, Argentyny, Brazylii, Ekwadoru, Korei, Chin, Turcji, Hiszpanii, Niemiec, Szwajcarii czy Maroko. W trakcie kursu szczególny akcent został położony na konwersacjach i pracy grupowej, ale również doskonaleniu gramatyki poprzez ćwiczenia i multimedialne zabawy gramatyczne. Poza samymi lekcjami szkoła oferowała również inne aktywności integrujące uczniów szkoły. Wśród nich znalazły się na przykład: zwiedzanie miasta, aperitivo creativo, wizyta w bibliotece Ambrosiana i inne. Pomagają one zdecydowanie wszystkim słuchaczom i słuchaczkom szkoły na zintegrowanie się ze sobą, co nie jest łatwe, gdy osoby pochodzą z tak wielu krajów.
Biblioteka ambrozjańska
Nasza bibliotekarka ponadto zwiedziła i poznała cudowne miasto, jakim jest Mediolan z jego kulturą, mieszkańcami, zabytkami oraz region Lombardii. W weekend udała się również z przyjaciółkami ze szkoły nad jezioro Como do Varenny i Bellano. Ma również dla naszych czytelników kilka wskazówek, co zwiedzać w tym zachwycającym mieście.
1. Duomo di Milano (St. Maria Nascente di Milano) – Katedra Narodzin św. Marii w Mediolanie, czyli marmurowa budowla w stylu gotyckim, jedna z największych na świecie, ma koło 158 metrów długości, 93 szerokości i 108,5 wysokości w najwyższym punkcie. Bogato zdobiona fasada kościoła naprawdę robi wrażenie, w pamięć naszej bibliotekarce zapadł jednak najbardziej spacer po dachu katedry. Warto poczekać w dość długiej kolejce do kasy i już w nieco krótszej do wejścia, aby chwilę później po pokonaniu albo kilkuset stopni spojrzeć na Mediolan z góry. Widoki zapierają dech w piersiach, tak dachy mediolańskiej zabudowy, jak również wierzchołki Alp.
2. Galeria Vittorio Emmanuele II – słynny mediolański pasaż handlowy, w którego środku znajdują się ekskluzywne sklepy znanych projektantów, Louisa Vuittona, Prady czy Versace. Ale to nie tylko świątynia kapitalizmu, sam budynek zachwyca przeszklonym dachem zwieńczonym kopułą, mozaikami na posadzce oraz bogato zdobionymi ścianami, na których znajdują się malowidła i płaskorzeźby
3. Castello Sforzesco – piętnastowieczny Zamek Sforzów w Mediolanie zbudowany na planie kwadratu z okazałym dziedzińcem. Na tyłach znajdziemy piękny Park Sempione z łukiem triumfalnym i stawem, w którym pływają żółwie. Jest to idealne miejsce na chwilę odpoczynku w cieniu drzew.
4. Santa Maria delle Grazie – kościół, w którym znajduje się Ostatnia wieczerza autorstwa Leonardo da Vinci.
5. Dzielnica Navigli – w Mediolanie można poczuć się prawie jak w Wenecji. Prawie, gdyż w większości kanały mediolańskie są wysuszone, jedynie Naviglio Grande umożliwia spacer wzdłuż wypełnionego wodą miejskiego kanału. I, jak w Paryżu artystyczna bohema koncentruje się na Montmartre, tak w Mediolanie spotyka się właśnie w dzielnicy Naviglio, w której obecnie znajdziemy mnóstwo klimatycznych knajpek i kawiarenek, ciekawych księgarni, galerii i antykwariatów oraz najmodniejsze miejscówki w mieście. To właśnie tutaj wieczorem spotykają się mieszkańcy Mediolanu na aperitivo czy lampkę wina przy muzyce na żywo. Koniecznie trzeba tu zajrzeć, najlepiej w ostatnią niedzielę miesiąca, by trafić na wielki pchli targ, na jakim kupić można nietypowe starocie, ciekawe antyki i wiele, wiele więcej.
6. Teatr La Scala – opera w Mediolanie, jedna z najsłynniejszych na świecie. Budynek zaprojektował w latach 1776–1778 architekt Giuseppe Piermarini. Na podstawie jego planów w ciągu dwóch lat powstał gmach z klasycystyczną fasadą. W teatrze mieściło się ponad 3000 widzów, iluminowany był tysiącem świec, posiadał 5 różniących się od siebie wieńców lóż.
7. San Bernardino alle Ossa – kościół w Mediolanie, najbardziej znany ze swojego ossuarium, małej bocznej kaplicy ozdobionej licznymi ludzkimi czaszkami i kośćmi. W 1210 roku, gdy na sąsiednim cmentarzu zabrakło miejsca, wybudowano pomieszczenie na kości. W 1269 dopiero powstał sam kościół, który uległ zniszczeniu w 1712 roku w pożarze. Wtedy podjęto decyzję o dobudowie nowego, większego kościoła pod wezwaniem św. Bernardyna ze Sieny.
8. Bosco Verticale – para mieszkalnych wieżowców w dzielnicy Porta Nuova, mierzą one odpowiednio: Torre E – 111 metrów i 27 kondygnacji i Torre D – 76 metrów i 19 kondygnacji. Rośnie na nich ponad 900 drzew (odpowiednio 550 na pierwszej i 350 na drugiej wieży) na powierzchni 8900 metrów kwadratowych specjalnych balkonów, tarasów i dachów. Na terenie kompleksu znajduje się także jedenastopiętrowy budynek biurowy; na jego fasadzie nie ma jednak roślin.
9. Varenna – jest najpiękniejszym miasteczkiem nad jeziorem Como. Varenna jest niewielka, liczy około 800 mieszkańców, ale zachowała swój dawny, sielankowy charakter. Mimo że miejscowość jest popularna wśród turystów, to większość mieszkańców stanowią rodowici Włosi, a ulice, bary i sklepiki nie są nastawione głównie na przyjezdnych. Najbardziej urokliwym miejscem jest romantyczny port rybacki, ale punktem obowiązkowym są tutaj dwie słynne wille z ogrodami położonymi nad samym jeziorem – Villa Cipressi i Villa Monastero.
Castello di Vezio Varenna
10. Orrido di Bellano – naturalny wąwóz powstały 15 milionów lat temu. Wyrzeźbiły go wody potoku Pioverna, który wciąż uchodzi do jeziora Como. Jest to niezwykle malownicze miejsce. Wyżłobione jaskinie oraz głośna, kotłująca się masa wody powodują, że można na chwilę zapomnieć, że kilkaset metrów dalej znajduje się porośnięty palmami brzeg jeziora Como. To bezapelacyjnie największa i wzbudzająca zachwyt atrakcja w Bellano. Wąskie przestrzenie, gra świateł, szum wody inspirowały wielu pisarzy. O Orrido di Bellano wspominał choćby Stendhal. Poeta Boldoni nazwał go „wąwozem straszliwej ohydy”. Wetzel zaś „teatrem piękna i strachu, z którego słychać hałas podobny do grzmotu”. Co ciekawe „orrido” to po włosku „okropny”. Pomimo tych odstraszających określeń wąwóz przysłużył się okolicznym mieszkańcom. Siła jego wód zasilała choćby hutę, produkcję bawełny czy obecnie elektrownię wodną.
Dla naszej bibliotekarki cenna okazała się wymiana kulturowa pomiędzy uczestnikami kursu oraz możliwość dyskusji na różne tematy. Udało jej się pozbyć lęku przed wystąpieniami publicznymi i udziałem w dyskusji w języku włoskim. Dzięki pobytowi w szkole językowej miała możliwość popracować w różnorodnym i wielokulturowym towarzystwie, z wieloma cudownymi ludźmi w różnym wieku. Doceniła również to, że tak duża różnica wiekowa pomiędzy uczestnikami nie była żadną barierą, a wręcz elementem dodanym, wzbogacającym.
W ramach projektu nasze bibliotekarki i bibliotekarze odwiedzą sześć krajów Wspólnoty Europejskiej – Irlandię, Francję, Włochy, Maltę, Czechy, Słowenię – oraz Macedonię Północną. Na wyjazdach będą uczyć się języków obcych, poznawać europejskie miasta oraz ich kultury, a także poznawać, jak działają europejskie biblioteki w zakresie tworzenia oferty edukacji dla osób dorosłych. Wszystko po to, aby uczynić Bibliotekę Gdynia nowoczesnym i dostępnym centrum kultury na miarę XXI wieku. Dlatego wciąż się kształcimy i poszukujemy inspiracji w innych bibliotekach, wymieniamy się doświadczeniami z innymi bibliotekarkami i bibliotekarzami. Międzynarodowa wymiana pomoże nam poznać inne kraje wspólnoty europejskiej, ich mieszkańców oraz bogactwo kulturowe – a co za tym idzie lepiej przygotowywać skierowaną do naszych użytkowników i użytkowniczek ofertę tak zajęciową, jak również książkową.
Sfinansowane ze środków UE. Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autora lub autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Unii Europejskiej lub Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA). Unia Europejska ani EACEA nie ponoszą za nie odpowiedzialności.