Rzeźbiarz łez

„W Grave mieliśmy wiele opowieści. Najsłynniejsza była ta o rzeźbiarzu łez…”

Nica jest delikatna jak motyl. Ma w sobie ogrom uczuć, najbardziej na świecie pragnie mieć rodzinę. Gdy więc w sierocińcu Grave pojawia się małżeństwo gotowe ją adoptować, Nica jest przeszczęśliwa. Jednak razem z nią chcą adoptować Rigela, chłopaka, który od pojawienia się w sierocińcu, jest niczym jej największy koszmar. Brutalny i zwodniczy jak wilk.

Rzeźbiarz łez zachwyca z dwóch powodów. Po pierwsze, powieść napisana jest w sposób metaforyczny, pełny plastycznych opisów, porównań i jednocześnie lekki jak pióro – i chociaż liczy sobie ponad 600 stron, płynie się przez nią jakby była trzy razy krótsza – aż chciałoby się napisać, że wręcz magiczny. Po drugie, historia, jaką opowiada, jest bolesna i smutna, ale za sprawą delikatności Nici i tajemniczości uczuć Rigela "lecimy" przez nią z sercem pełnym nadziei na lepsze zakończenie. To połączenie to przepis na sukces – i na zawładnięcie sercami czytelników.

W tym roku powstała również ekranizacja filmowa pod tym samym tytułem. Dacie się skusić trudnej historii dwójki młodych sierot, którzy nie mogą być bardziej od siebie różni, a jednocześnie tak bardzo ze sobą związani?